Τα εντός των ναών μεταφερόμενα προσκυνητάρια ακολουθούν κυρίως δύο τύπους όσον αφορά την δομή τους, αυτά που έχουν το σχήμα στήλης ή ίσια και τα μοναστηριακού τύπου. 

Τα ίσια προσκυνητάρια που έχουν το σχήμα στήλης καταλήγουν συνήθως σε αέτωμα και έχουν ποδιά (ή θωράκιο) στο κάτω μέρος. Σε ύψος περίπου ενός μέτρου είναι μόνιμα τοποθετημένη η εικόνα μεταξύ κιονίσκων ή ημικιονίσκων. 

Τα μοναστηριακού τύπου έχουν τετράγωνη διατομή και σε ύψος ενός περίπου μέτρου φέρουν πλαγιαστό επίπεδο, στο οποίο τοποθετείται η εικόνα. Επάνω φέρει στέγαστρο, τον «ουρανό», που συνήθως καταλήγει σε κιβώριο με Σταυρό στην κορυφή του. 




Ενδιάμεσος τύπος προσκυνηταριού είναι αυτός που μπροστά από την κάθετη σταθερή εικόνα, φέρει κατάλληλη θέση για την τοποθέτηση των εικόνων των εκάστοτε τιμώμενων αγίων ή γεγονότων. Το προστέγασμά τους προεξέχει αρκετά και δεν στηρίζεται σε τέσσερις κιονίσκους, αλλά στους δύο που συγκρατούν την μόνιμη εικόνα. 

Όσον αφορά τη θέση τους και τον προσανατολισμό τους μέσα στο ναό, κανόνας είναι να βρίσκονται στο πίσω μέρος του κύριου ναού, δίπλα στην είσοδο και να έχει ο πιστός μέτωπο στραμμένο προς την Ανατολή όταν ασπάζεται την εικόνα που φέρει το προσκυνητάρι, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις εικόνες των τέμπλων. 

Όμως ανάλογα με το μέγεθος του ναού ή το που βρίσκεται η είσοδος του, η θέση τους αλλάζει. Έτσι για παράδειγμα στους μικρούς ναούς βρίσκονται στο νάρθηκα, στους μεγάλους στο πίσω μέρος του κύριου ναού ή δυτικά, βόρεια ή νότια, ανάλογα με το που βρίσκεται η είσοδος του ναού.